De KLIMAAT site

aangemaakt: 20190514  /  laatst gewijzigd:20190605

Consensus

Consensus is onzin

Sterker nog, verwijzen naar een consensus als argument duidt op een bijzonder grote armoede aan bewijzen of aanwijzingen van een wetenschappelijke wetmatigheid of stelling. Men mag namelijk niet vergeten dat wetenschappelijke wetmatigheden (bv. "de wet van Newton") of stellingen niet "gestemd" worden, meerderheid tegen oppositie, zoals in de politiek of in een maatschappelijk debat.

In de wetenschap zijn echte bewijzen of reproduceerbaarheid nodig, of desnoods, voldoende aanwijzingen dat één of andere bewering "waar" of "geldig" is. Het gaat er zeker niet om, om te "geloven" in een bepaalde these, of om een percentage van het aantal gelovigen te bepalen...
Vroeger, lang geleden, was er een consensus dat de aarde plat was (alhoewel hierover ook discussie is). Ondertussen is het inzicht gegroeid en komen er nieuwe inzichten, tenminste als ze niet worden tegengehouden door een wetenschappelijk consensus.

In deze tekst, met als titel "Waarom consensus wetenschap anti-wetenschap is", staan argumenten die aantonen dat consensus aanleiding geeft tot immobilisme en vernieuwing tegenhoudt door afwijkende gedachten af te straffen. Ook worden er voorbeelden genoemd van hoe gevaarlijk een consensus soms kan zijn, soms met duizenden doden tot gevolg: Alexander Gordon (postpartum infecties), Joseph Goldberger (pelagra), Alfred Wegener (continentverschuivingen), "Semmelweis (postpartum complicaties)... mochten het ondervinden.

Bijzonder van toepassing is deze passage :
"De bewering dat de wetenschap fundamenteel verschilt van andere geloofssystemen omdat het alleen op de rede berust, is onjuist. Deze bewering moet worden aangepast in het licht van wat historici te zeggen hebben over het verzet van wetenschappers tegen nieuwe wetenschappelijke ideeën, en hun neiging om ideeën te verwerpen gebaseerd op het prisma van hun eigen theorieën. De geschiedenis laat zien dat de 'gemeenschap van wetenschappers vaak bereid is om het dogma dat hen is opgediend te slikken, zolang het smakelijk is en de juiste mate van wetenschappelijk redeneren kent ... objectiviteit faalt vaak om te weerstaan aan het insijpelen van dogma's." (zie ook hier over "Klimaatgodsdienst" of "Klimaatreligie")

Wetenschappers die andere dingen beweren dan de klimaatdogma's, hardhandig verdedigd door de "97% van de wetenschappers", worden ook voor de rechtbank gedaagd net zoals in de tijd van Galileo Galilei, worden ontslagen en/of monddood gemaakt (zie Tim Ball, Peter Ridd, Judith Curry... ). Tegenover de niet zo geniale mensen die vinden dat de debatten "gesloten" zijn, kunnen we het citaat van Einstein plaatsen : "Het belangrijkste is niet ophouden met vragen stellen."

Het is bijzonder moeilijk om een degelijk, goed gefundeerd, onderzoek te doen naar het aantal wetenschappers dat de stelling van AGW steunt, maar voor degenen die toch van cijfers houden, hier zijn alleszins als 31.487 (Amerikaanse) wetenschappers die er zich niet achter kunnen scharen.

Laat ons terugkomen op die magische "97%", laat ons eens zien over welke consensus het gaat en hoe die in het leven is geroepen, en ook wat er van aan is.

Geschiedenis

In 2013 publiceert Obama onderstaande tweet, waarbij hij de conclusie van een erg onwetenschappelijke studie foutief citeert: het woord "dangerous" (gevaarlijk) is een eigen toevoeging. Ondanks het feit dat deze bewering helemaal fout is, vindt dit grote weerklank in alle media, die net als de meeste politici, geen enkel benul van wetenschappelijke principes hebben.

Obama citeert (foutief!) een artikel van Reuters waarin naar een studie van John Cook verwezen wordt.

Deze "97% consensus" wordt nu gebruikt om elke discussie dood te slaan; geen debatten meer!!! En mocht je dan toch nog iets willen opwerpen, dan krijg je onmiddellijk het etiket van "klimaatontkenner", een compleet verkeerde benaming, maar deze term is bewust gekozen omdat het zo goed lijkt op ‘Holocaustontkenner’. Hoe kan je in 's hemelsnaaam het klimaat ontkennen? Maar het woord "klimaatontkenner" klinkt lekker negatief en beschuldigend omwille van de associatie met "Holocaust".

Het onderzoek van Cook

John Cook is de oprichter en eigenaar van de controversiële klimaatactivistische website Skeptical Science. Zijn onderzoek, voor zover dit als dusdanig kan bestempeld worden, werd de basis van de klimaatconsensus.
Cook heeft met een groep van (2x) 12 mensen – komende uit de community rondom zijn website (en dus verre van objectief) – 12.000 wetenschappelijke artikelen van naderbij bekeken om op basis daarvan te bepalen hoe wetenschappers denken over de opwarming van de aarde. Feitelijk ging het om de "abstracts" van 11944 klimaat-gerelateerde artikels die in 1980 wetenschapperlijk tijdschriften gepubliceerd waren en waaraan 29083 (mede-)auteurs geschreven hadden.

De beoordelaars moesten de artikels, naar eigen inzicht, indelen in 7 categorieën. Categorie 1 waren publicaties waarbij de opwarming expliciet voor meer dan de helft aan menselijke activiteiten werd toegeschreven. In categorie 2 was er sprake van opwarming door menselijk ingrijpen, zonder specificatie. Categorie 3 waren artikels die impliciet globale opwarming door mensen onderschreven. Categorie 4 nam geen stelling in of die stelling was onduidelijk, categorie 5 verwierp impliciet de stelling, categorie 6 verwierp expliciet, maar zonder cijfers, dat menselijk ingrijpen de globale opwarming veroorzaakte en categorie 7 verwierp expliciet deze stelling, maar met quantificatie.

Om welke wetenschappelijke reden dan ook heeft hij vervolgens catergorieën 1, 2 en 3 samengenomen en daarvan een groep gemaakt die de idee van "AGW" (Anthropgenic Global Warming ofte "door mensen veroorzaakte opwarming van de aarde") ondersteunt (Endorse AGW). Dan heeft hij een groep gemaakt van de categorie 4 die AGW niet ondersteunt maar ook niet ontkent (No AGW position). Dan heeft hij de categorieën 6 en 7 genomen die expliciet AWG verwerpen en hier heeft hij een aparte groep gemaakt (Reject AGW). Van de overblijvende categorie 5, degenen die impliciet AGW verwerpen, heeft hij het aangedurfd om er een groep van te maken die onzeker is over AGW (uncertain AGW). Verantwoording hiervoor is niet terug te vinden in de tekst.

In onderstaande tabel (bron: table 3 uit Cook et al.) geeft hij dan eerst de gewone percentages mee, gevolgd door een kolom waarbij hij categorie 4 (No AGW position) niet meer in rekening brengt. En zo kan je zien dat 32.6% abstracts plots 97.1% abstracts worden die achter het idee van AGW staan. Of voor de auteurs: waar het eigenlijk maar om 34.8% gaat wordt het zo plots 98.4% van de wetenschappers die AGW ondersteunen.

Zijn argument ivm catergorie 4 niet mee te laten tellen was, dat de bestaande klimaatconsensus het onnodig maakte om deze “geen mening” (no AGW position) mee te tellen. Kortom, hij gebruikte zijn eigen hypothese als rechtvaardiging voor uitsluiting. Een zuivere cirkelredenering, vermits hij al uitgaat van een consensus die hij probeert aan te tonen. Door het cijfer-gegoochel concludeerde hij : "dat er bij 97% van de artikels binnen de peer-reviewed literatuur een consensus bestaat over het standpunt dat mensen verantwoordelijk zijn voor het broeikaseffect".
Mocht hij ook nog degenen die de idee van AGW verwerpen uitsluiten, dan zou hij tot 100% wetenschappers gekomen zijn die AGW genegen zijn. Maar zover is hij niet durven gaan, misschien.

Kritiek

Onder andere Richard Tol heeft aangetoond dat het artikel van Cook niet als wetenschappelijk bestempeld mocht worden en dat de bewering van de 97% op niets slaat:

• er zijn vragen over de samenstelling van het "staal" van de wetenschappelijke artikels. Niet alleen is het onbekend hoe deze 12.000 artikels gekozen zijn, maar ook is het nu blijkbaar niet meer geweten welke artikels gekozen zijn. Richard Tol wilde het experiment overdoen en kreeg eerst slechts 13%, later tot 50%, van de artikels die in het oorspronkelijke "staal" van J. Cook zat. Daarenboven waren die artikels geen afspiegeling, of geen respresentatief staal, van de wetenschappelijke literatuur die er over AGW bestaat.
• (twee ploegen van) 12 mensen, gekozen in het nogal zeer bevooroordeelde kamp van J. Cook, werden gekozen om de artikels te rangschikken in 7 categorieën. De deelresultaten van deze categorisatie ontbreken.
• later werden categorieën samengevoegd, andere weggelaten, een hele boel manipulaties die wetenschappelijk niet verantwoord waren, om te kunnen bewijzen hetgeen bewezen moest worden
• er zijn zogezegd duizenden artikels die de stelling van AGW steunen, maar er was geen enkel artikel dat daar enig bewijs voor aandroeg
• veel artikels nemen gewoon zonder meer aan dat de stelling van AGW klopt, maar doen geen enkele moeite om dit na te gaan
• de studie van J. Cook toont eigenlijk aan dat 66% van de wetenschappers de stelling van AGW niet steunt
• Christopher Monckton toont aan dat er problemen zijn om de stelling van AGW te definiëren, hij ziet drie verschillende definities; dit maakt het catalogeren zeer onbetrouwbaar.

Een zeer belangrijke vaststelling is dat er veel wetenschappers niet akkoord waren met de catergorie waarin hun artikel werd geklasseerd. Op deze pagina kunnen we zien dat verschillende wetenschappers die hierover werden aangeschreven bijzonder verontwaardigd zijn over deze (achterbakse) manier van handelen door de heer Cook (et al.). Zo bv. : Craig D. Idso, Nicola Scafetta, Nir J. Shaviv, Willie Soon, Dr. Morner, Dr. Carli...
Richard Tol had eerder al de deugdelijkheid van het artikel van Cook op de korrel genomen. Later ontstond nog een discussie met Dana Nuccitelli, mede-auteur van bewuste 97% artikel, die beweerde dat Tol wel het artikel bekritiseerde maar het resultaat niet betwistte. Hier het antwoord Tol: "Nuccitelli heeft een fundamenteel verkeerde opvatting over onderzoek. Wetenschap is niet een geheel van resultaten. Wetenschap is een methode. Als de methode verkeerd is, zijn de resultaten waardeloos."



Besluit



Die consensus van 97% bestaat niet en is nonsens. Consensus kan niet gebruikt worden om een "gelijk" aan te tonen, of om mensen de mond te snoeren in een discussie. In wetenschap moet men steeds vragen kunnen stellen, zoals Einstein stelt. Of zoals Richard Tol het zegt in voornoemd artikel:
Consensus is irrelevant in de wetenschap. Er zijn overvloedig veel voorbeelden in de geschiedenis waar iedereen het eens was en waar iedereen verkeerd was.